Κοντράρου, Ελένη

(Αθήνα 1943 –). Φιλόλογος και λογοτέχνης. Σπούδασε στο ιστορικό-αρχαιολογικό τμήμα της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αγωγή του λόγου και ορθοφωνία στο Ελληνικό Ωδείο, στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς και στη σχολή Ξεναγών. Αρχικά σταδιοδρόμησε ως καθηγήτρια στο Ελληνικό Ωδείο και στη συνέχεια ως εκπαιδευτικός σε σχολεία του Μπρούκλιν (ΗΠΑ) και της Ελλάδας, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ δίδαξε και σε σχολές σωμάτων ασφαλείας. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, όπου είναι γνωστή και με το φιλολογικό ψευδώνυμο Αμαρυλλίς. Εξέδωσε τα έργα Σπουδές (1978), Οιωνοί (1980), Τελχίνες (1990), Πέτρινο κρίνο (1992), Σκοποί σε μια νότα (1992), Επιλύχνια ώρα (1992), Ο δάσκαλός μου ο Σωκράτης (1994), Η συμβολή της λέξης στον Μικρό Ναυτίλο του Ελύτη (1998), Για μια αντίστροφη μέτρηση-Κυρίες Ποιήτριες (1999) κ.ά. Τιμήθηκε με τον τίμιο σταυρό του Αποστόλου και ευαγγελιστού Μάρκου, το χρυσό μετάλλιο του δήμου Αθηναίων κ.ά.